Staatssecretaris van Dam aan zet in Brussel
Na een marathonsessie die tot ver na middernacht doorging, zijn de lidstaten in Brussel woensdagochtend om 1:26 uur tot een akkoord gekomen over de vangstbeperkingen voor 2016. Deze vangstbeperkingen bepalen hoeveel vis Europese vissers komend jaar mogen aanlanden. Voor staatssecretaris Martijn van Dam was dit de eerste keer dat hij Nederland vertegenwoordigde in deze arena.
“Staatsseretaris Van Dam heeft een goede eerste indruk gemaakt”, aldus Irene Kingma van de Nederlandse Elasmobranchen Vereniging. “Niet alleen heeft hij de Europese duurzaamheidsdoelstellingen verdedigd, hij heeft ook tijd vrijgemaakt in zijn agenda om de aanwezige NGO vertegenwoordigers te ontmoeten. Veel van zijn collega’s uit andere lidstaten hebben tijdens de raad uitsluitend oog voor de, in overvloed aanwezige, sectorvertegenwoordigers.”
De afspraken die vannacht zijn gemaakt zullen nog doorgerekend moeten worden door de juridische dienst van de Europese Commissie. De eerste berichten laten verdeelde uitkomsten zien: wetenschappelijk advies is voor sommige visbestanden opgevolgd, maar in veel andere gevallen niet. “Het blijft ons verbazen dat, ondanks de afspraken die Europese ministers in 2013 maakten, er steeds toch weer wordt afgeweken van het wetenschappelijk advies”, zegt Christien Absil van Stichting De Noordzee. “In de toekomst zal de visserij via meerjarenplannen beheerd worden. Dat zal er hopelijk voor zorgen dat de focus van de korte naar de lange termijn verschuift”.
De Nederlandse overheid zette dit keer sterk in op verscherpte noodmaatregelen voor zeebaars, een verruiming van de tongvangst en op duidelijke regelgeving ten aanzien van de invoering en handhaving van de aanlandplicht.
Zeebaars in veiliger haven?
“Het gaat bijzonder slecht met de zeebaars in Noordwest-Europa, aldus Absil.“ Jaren van overbevissing gecombineerd met slechte aanwas hebben er voor gezorgd dat de populatie nu op instorten staan. Het is goed om te zien dat de lidstaten bereid zijn extra beschermende maatregelen te treffen voor de zeebaars in 2016. Ook zijn we verheugd dat vissers die met selectieve tuigen vissen niet het mikpunt zijn geworden van deze maatregelen. Of de extra maatregelen voldoende zullen zijn om de zeebaars in veiliger havens te loodsen is de vraag. Zeker de keuze om visserij door te laten gaan in de paaiperiode in april baart ons zorgen. Wij blijven hameren op een meerjarenplan voor zeebaars”.
“Het Nederlands verzoek om de tongvangst komend jaar met 10% te verhogen is een duidelijk voorbeeld van korte termijn denken. Berekeningen van onderzoeksinstituut IMARES laten zien dat een verruiming van de tongvangsten in 2016 betekent dat er in de daaropvolgende jaren fiks gekort moet worden op de tongvangsten om de duurzaamheidsdoelstellingen van het Europees visserijbeleid in 2020 te halen“ zegt Absil. Nú verruimen is uitstel van executie. Het is de vraag of de sector hier blij mee moet zijn.
“De aanlandplicht gaat de komende jaren voor veel verandering zorgen”, zegt Kingma. “Zolang er geen duidelijkheid bestaat over de regels en hoe deze gehandhaafd worden zorgt de aanlandplicht voor verwarring in de sector. We hopen de komende jaren het constructieve gesprek dat we met de staatssecretaris gestart zijn voort te zetten.”