Elk jaar monitoren ervaren onderzoekers van Stichting De Noordzee op vaste locaties en vaste tijden het afval op vier specifieke stukken niet-toeristische Nederlandse stranden. Daarvoor wordt een OSPAR-turflijst met verschillende categorieën afval en afvalitems gebruikt. De onderzoekers tellen en wegen de hoeveelheid afval volgens een strikt protocol. Alle deelnemende landen gaan op dezelfde manier te werk, zodat de resultaten vergeleken kunnen worden.
Waarom doen we strandafvalonderzoek?
Het doel van strandafvalonderzoek is om inzicht te krijgen in wat voor zwerfafval er aanspoelt en wordt achtergelaten op stranden. Door in kaart te brengen hoe groot het afvalprobleem is, kunnen we toetsen of bestaande maatregelen effectief zijn of dat er aanvullende maatregelen nodig zijn voor de bestrijding van afval in zee. Door de bronnen van het afval te identificeren kunnen we het afvalprobleem in de Noordzee bij de bron aanpakken.
De OSPAR-gegevens waren bijvoorbeeld de basis van de totstandkoming van de Europese richtlijn voor wegwerpplastic en vistuig. Met het op uniforme wijze verzamelen van gegevens hebben we dus veel impact. Op deze manier maken we het afvalprobleem en de noodzaak van goed beleid zichtbaar en zetten we het onderwerp op de kaart.
Meten is weten
Ieder jaar verschijnt er een BLM-rapport met de monitoringsgegevens van de laatste twee én vijf jaar, dit ten behoeve van een trendanalyse. In de eerste tien jaar van BLM (periode 2001-2010) werden er gemiddeld 388 stuks afval per honderd meter aangetroffen, in de periode daarna (2011-2020) daalde het gemiddelde naar 282 stuks afval per honderd meter. In het bijzonder daalden ballonnen en visserijgerelateerd afval significant. De Nederlandse stranden worden dus steeds schoner, maar de vastgestelde drempelwaarde van twintig stuks per honderd meter wordt nog lang niet bereikt. De meest recente prognose geeft aan dat dit mogelijk in 2033 bereikt zou kunnen worden.
Benieuwd naar de resultaten van de strandafvalmonitoring? Zie dan alle publicaties hier.
