Doggerbank bijeenkomst Dublin

De Doggerbank is het grootste natuurgebied op de Noordzee, een hoge zandwal. Delen van de Doggerbank liggen in Nederland, Duitsland en Denemarken, maar het grootste deel ligt in het Engelse deel van de Noordzee. Samen willen deze landen tot een beschermingsplan voor de Doggerbank komen.
Op 7 en 8 november was ik namens Stichting De Noordzee in Dublin om deel te nemen aan een internationale stakeholderbijeenkomst over de ingrediënten van een natuurbeschermingsplan voor de Doggerbank. Bekend is dat door de druk van sleepnetvisserij de kwaliteit van de zandbanken in het algemeen steeds verder achteruitgaat. De discussie in Dublin ging over het instellen van sleepnetvisserij vrije zones op de Doggerbank om het verlies aan biodiversiteit te stoppen. Een zeer lastige discussie, omdat het instellen van deze zones de visserijactiviteiten direct raakt. En er wordt behoorlijk wat gevist op de Doggerbank.
Wanneer de visserijdruk afneemt zal de kwaliteit van het bodemleven, en de soorten die daarvan afhankelijk zijn, kunnen toenemen. Die kwaliteit wordt afgemeten aan een aantal typische soorten; enkele schelpensoorten, maar ook vissoorten zoals de schol en de stekelrog. Als er meer grotere en oudere exemplaren van deze soorten voorkomen is dat een teken is dat de kwaliteit van de zandbank verbetert. Stichting De Noordzee is dan ook groot voorstander van het instellen van visserijvrije zones in een substantieel deel van de Doggerbank om zo de biodiversiteit te beschermen.
Naast de noodzaak tot het instellen van sleepnet vrije zones is het ook belangrijk om aanvullende maatregelen te nemen om karakteristieke soorten, zoals bruinvissen en stekelroggen, voldoende bescherming te bieden. Het lijkt redelijk goed te gaan met de bruinvispopulatie. De aantallen stekelroggen op de Doggerbank zijn na de Tweede Wereldoorlog echter drastisch afgenomen. Roggen zijn in tegenstelling tot andere vissoorten erg kwetsbaar voor de visserij, omdat zij zich zo langzaam voortplanten.
De meningen lagen in Dublin nog te ver uit elkaar om tot een gedragen beschermingsplan voor de Doggerbank te komen. Er zijn wel goede afspraken gemaakt om samen met de lidstaten, de visserij en de natuurorganisaties samen verder op te trekken om tot een goed plan te komen, met sleepnetvisserij vrije zones en ruimte voor de visserij. Hopelijk ook met aanvullende maatregelen voor bruinvissen, maar daar wil met name de Engelse overheid niets van horen, jammer, een gemiste kans. Het plan zal eind 2012 klaar moeten zijn.
Auteur: Monique van de Water