Onder een dikke grijze wolkendeken
verzamelden wij onszelf en, over het duin gekomen,
al het ‘oneigenlijk’ materiaal dat op ons zandpad komt.
Touwtjes en netten, lollystokjes, wattenstaafjes, doppen. Etc. etc.
De wind ontnam ons haast onze adem.
Het schuim stond de Noordzee op de lippen.
Een Tour-pet komt dol aanwaaien uit de voorhoede.
Ik grijp er naar…mis!
Hij tuimelt nog enkele meters over het zand
naar de achterhoede…hebbes!
Onder ons zijn jutters, liefhebbers, goeddoeners en onderzoekers
met oog voor de grote zaken of detail
(‘grote grazers’ en ‘filter-feeders’ zeg maar).
Kleine mensjes, met nog veel voor de boeg.
Razend snel en fanatiek zijn ze!
(Prachtig om die te zien gáán)
Grote mensen, met veel ‘er’ achter
weten ons te vertellen waar het allemaal vandaan komt.
Samen brengen wij een ode aan de Noordzee.
Eindpunt Paal 9.
Daar schijnt de zon
vloeit de Skuumkoppe uit een gulle tap.
Deze dag en wij zijn voldaan.
Lekker moe
van het rapen, de elementen, het mulle zand.
800 kilo hebben we opgeraapt en meegenomen.
100-zoveel kniebuigingen hebben we gedaan
Onze quadriceps femoris is aangedikt
100-zoveel diepe buigingen voor onze schitterende Noordzee.
Dit was een dag
waarin het goede werd afgezet
tegen de puinhoop
die wij mensen er ook van kunnen maken
die ontzettend hoopvol was.
– Anne Doeksen –