Wakker worden op een camping in de Texelse duinen. Er zijn vervelendere manieren om aan een lange afvaltocht te beginnen. Etappe 17 is de eerste etappe over de Waddeneilanden. Als we overal zo gastvrij worden onthaald als vandaag op de camping en bij alle strandtenten waar we vandaag langskwamen, dan wordt het lastig weer te vertrekken.
18 deelnemers, 5 muzikanten, 4 Noordzee medewerkers en 1 enthousiaste hond startten na een lekker kopje koffie (water voor de hond) traditiegetrouw met de 100 meter telling. Het strand voor Paal 9 was bijzonder schoon. We vonden niet meer dan 347 stuks afval in totaal.
Onder enthousiast tromgeroffel van Whats Happening Here liepen we richting Paal 12, Paal 15 om te eindigen bij Paal 17. In tegenstelling tot het startpunt, kwamen we onderweg een hoop rotzooi tegen. Zowel door bezoekers achtergelaten troep als aangespoelde warrige kluwen van touwen, netten en andere plastic zooi. De totale vangst van deze etappe, van slechts 8 kilometer, was 340 kilo schoon aan de haak. Een gigantische berg die we tot drie keer toe bij verschillende strandpalen mochten achterlaten.
Bij Paal 12 werden we vergezeld door een strandwachter. Die liep een stukje mee, en droeg zo ook zijn steentje bij aan een schoner strand. Ook bij Paal 12 nam Ike een zandmonster voor een microplastics analyse.
