De dag begon met 100.000 tranen. Zeemeerminnentranen . Ze zijn klein en rond, zon 3 mm en waren in dit geval melkachtig wit. Over een stuk van 10 meter lag het werkelijk bezaaid met deze kleine ronde plastic korrels, granulen voor de plasticindustrie. Normaal gesproken vind je ze verspreid langs de vloedlijn, maar vandaag op Vlieland lag er een hele berg, blijkbaar ergens een ladinkje overboord gegaan. Killing voor zeeleven want wanneer ze in het water zweven of drijven worden ze door vissen aangezien voor een smakelijk hapje, zoals visseneitjes.
De Plastic Soup Foundation liep vandaag mee. Samen voeren we de Beat The Micro Bead campagne. De micro beads waren nu helaas wel erg zichtbaar op het strand…
Meer dan bij andere stranden zien we op Vlieland heel duidelijk dat het afval uit zee afkomstig is en niet van land. Onbegrijpelijk dat mensen die hun boterham op zee verdienen niet
goed voor de zee zorgen. Je zou raar opkijken als je een boer zijn akker zo ziet vervuilen.
De eindscore, 301 kilo afval, met zijn zevenen verzameld, inclusief de journalist van de Leeuwarder courant, die ook door het opruimvirus werd gegrepen en een paar kilometer meehielp. Dat wordt vast een goed artikel in de krant morgen!
Etappe 19: Tranen bij de start van de etappe
leestijd: < 1 minuut