Etappe 20: Het is hier niet Pluus

Om 11.00 worden we bij de Walvis opgewacht door De Milieujutter van Terschelling; een grote tractor met aanhanger, bemant door drie sterke mannen. Staatsbosbeheer is ook van de partij. Met nog twee vrijwilligers vertrekken we met z’n achten en hond richting de Noordsvaarder.
Op advies van Staatsbosbeheer beginnen we met het ontmantelen van een soort visnettenmonument, een houten bouwwerk vol touw en netten. Bij de eerstvolgende storm zou het afval waarmee het bouwwerk is opgetuigd namelijk weer in zee liggen. Het hout laten we liggen, dat is voor de eilanders. Na een paar kilometer opruimen besluiten we om te focussen op de visnetten en touwen, sowieso al de bulk van het
afval dat we tot nu toe vinden op de stranden van de eilanden.
Binnen no time verzamelen we een berg touwen en nettenmateriaal van zo’n 200 kilo. Niet netjes al die netten. Wat we vooral veel vinden zijn trossen oranje en blauwe touwen, door vissers ‘pluus’ genoemd. Pluus wordt onder visnetten gehangen om slijtage van het net te voorkomen. Goed bedacht, maar dit pluus is de grootste bron van zee afval van de Noordzee. Als de vissers rondom de Noordzee een alternatief voor pluus verzinnen kunnen we dit van het lijstje afvalbronnen schrappen. Goed voor de zee en beter voor het imago van de visserijsector. Op Terschelling ruimt de milieujutter wekelijks de stranden op , maar er is niet tegenop te ruimen: met elke nieuwe vloed wordt er weer een hele vracht afval aangevoerd. Morgen tijdens etappe 21 helpt De Milieujutter weer mee.
Van de initiatiefnemer van Sterke Yerke horen we dat de gemeente Terschelling de hoge prijs voor ‘bedrijfsafval’ (ca. 190€ per ton) moet betalen voor het afvoeren van
het afval dat van de stranden wordt gehaald. Het is dus niet alleen slecht voor het milieu en zeedieren, alle Eilandbewoners betalen extra mee aan het afvoeren van afval dat op zee ‘over de muur’ gaat. Dit lijkt mij een weeffout in het beleid, gemeentelijke heffingen zijn er voor afvoeren van afval van inwoners van de gemeente en eventueel toeristen waaraan verdient wordt, maar niet voor afval veroorzaakt door bedrijven van buitenaf.
We zien ook nog mooie dingen vandaag. Terwijl we op de aanhanger achter de tractor over het strand hobbelen zien we zeehonden rusten op een zandplaat, misschien net als wij genietend van de late zomerzon.