Vandaag was het de etappe van het gepriegel op de millimeter. Van Julianadorp tot aan Den Helder haalden we op een afstand van 8 kilometer 82 kilo afval op. Ik zal nog net niet zeggen dat het strand brandschoon was voordat we begonnen, maar veel lag er al niet en toen we klaar waren kon je als het ware van het strand eten. En dat was eigenlijk bijna jammer. Bijna, want natuurlijk is het een mooi ding dat ons strand hier zo schoon is. Maar de fanatieke Boskalis Beach Cleanupper wil natuurlijk ook wel een beetje plastic op te rapen hebben. En daaraan ontbrak het vandaag eerlijk is eerlijk een beetje.
We startten vanochtend bij Strandcafé Paal 6 met zo’n 100 man.
50 kersverse eersteklas brugpiepers van het Juniorcollege in Julianadorp, zo’n 30 voornamelijk uit Oost-Europa afkomstige bevlogen medewerkers van Booking.com en nog zo’n 20 mensen die zich privé hebben aangemeld.
Na de groepsfoto wordt het al snel een gezellig, organisatorisch rommeltje en geraken de beide groepen steeds verder uit elkaar. De brugpiepers piepen of ze al terug mogen naar Paal 6 en Booking Dotcom en de stevig doorzoekende privaten gaan aan kop en verdwijnen achter de horizon uit zicht. Ondertussen moedigt het vandaag uit vier vrouwen bestaande Beach Clean Up Team de deelnemers aan te speuren naar rare voorwerpen. Die worden, ondanks de schaarste aan afval, dan toch weer wél gevonden. Drie duikbrillen, een roze waterschoen, een eveneens roze schoentje van een barbiepop en een stoffer zonder blik zijn de meest bijzondere vangsten van de dag. We zijn er nog niet uit welk voorwerp het vandaag wint.
De middag wordt gekleurd door televisieopnames voor het jongerenprogramma Jil. Jil (wie kent haar niet?) Ontmoet, al schelpen zoekend op het strand, op onze Tour en doet vervolgens mee om het plastic van het strand te verwijderen. Aan den lijve ondervinden wij dat stardom in werkelijkheid hard werken is. Tot vijf maal toe opnieuw veinzen we onder de brandende zon dat we heel veel plastic vinden, terwijl we in werkelijkheid mosselen oppakken. Het plastic dat er nog lag is namelijk al lang in onze zakken verdwenen en door de vuilauto meegenomen. Maar het doel heiligt de middelen. Natuurlijk is het top dat Jil en de Avro/Tros aandacht aan onze actie besteden en zo heel veel kinderen op de hoogte brengen van de gevaren van plastic en andere rotzooi in onze zee en op ons strand!
Rond een uurtje of half vijf arriveren we allemaal erg warm, en sommigen meer dan een beetje rood, bij de eindbestemming. Het was een verrekt mooie dag. Op naar het eiland Texel, alwaar we stiekem hopen op iets meer afval dan vandaag! Hoe krom dat ook moge klinken.
Dit blog is geschreven door: Monique Beute