Na 25 etappes weet je wel een beetje wat je te wachten staat op zo’n dag. En toch, het kan ook heel anders gaan… een opsomming van enkele tourregels, met de uitzonderingen bij etappe 26:
1. Bij elke stap die je zet, kun je afval oprapen
Tijdens onze eerste etappe op Terschelling, zijn we erachter gekomen dat je ook een paar meter over het strand kunt lopen, zonder dat je afval ziet liggen! Helaas komt dit niet omdat er minder afval te vinden is op Terschelling… Want er zijn vandaag weer honderden kilo’s afval van 10 kilometer strand gehaald. Nee, de stranden op Terschelling zijn gewoon enorm breed. Dus als je op de ‘goede’ plek loopt (= niet op een aanspoellijn), kun je soms even écht ongestoord en onvervuild genieten van het natuurschoon. 
2. Op de Wadden zijn de groepen klein(er)
De stranden in Noord- en Zuid-Holland zijn nu eenmaal goed bereikbaar, we hebben daar etappes met 100 deelnemers gehad. Ondanks onze inzet wat promo betreft (tips zijn altijd welkom!) lukt het vooralsnog niet om de 30 aanmeldingen per Wadden-etappe te passeren. En er zijn etappes met nog veel minder deelnemers… maar vandaag was er buiten ons opruimteam van tien mensen, ook een groep van 100 leerlingen. En gister was er gelukkig ook al een hoop jeugdigheid op Vlieland. Twee voordelen: dat trekt het gemiddelde aantal deelnemers op de Wadden wat omhoog, en de gemiddelde leeftijd wat omlaag.
4. We picknicken op het strand
We hebben van tevoren tegen alle deelnemers gezegd dat we tijdens de lunch picknicken op het strand. Maar als je na 2 uur uitwaaien, veel bukken, zweten en met vieze handen tot de conclusie komt dat je ook nog héél nodig moet plassen, 
dan is een terras van een strandpaviljoen wel heel aanlokkelijk. Natuurlijk zit een paviljoen niet te wachten op picknickers op het terras. Maar als we in ieder geval een drankje bestellen en uitleggen wat we aan het doen zijn, worden we meestal met open armen en complimenten ontvangen. Vandaag was zo’n dag dat we even luxe konden picknicken.
