Bij een gastvrij Buren van Nes zijn we deze ochtend gestart met een kop koffie en onze presentatie. Bedrijfsleidster Gwendeline heeft zelfs de hele etappe meegelopen. We kregen ook versterking van de KNRM. Onder de 32 deelnemers bevonden zich verder mensen uit Dordrecht, die vorig jaar ook meeliepen en 2 dames die al hun 3e etappe liepen.
Onderweg sloten zich ook spontaan mensen aan: Duitse jongens hielpen een stuk mee en een stel dat de hond uitliet kwam zelf om een vuilniszak vragen. Bijzonder gevaarlijke vondst vandaag was een zoutzuurflesje. In totaal werd er 400 kilo afval opgehaald. 
Paraffine Ook vandaag lag er weer paraffine op het strand, net als bijna elke etappe dit jaar is gevonden. In Zeeland lagen de meeste brokken paraffine op het strand (zie blog etappe 4). Ladingresten die worden weggespoeld uit tanks zijn een blijvend probleem op stranden langs de Noordzee. De afgelopen maanden heb ik als stagiair onderzoek gedaan naar de lozing van deze ladingresten.
Dat was nog niet zo gemakkelijk, aangezien deze praktijken op zee plaatsvinden en ook voor de maritieme politie en kustwacht vaak onzichtbaar 
blijven. Bovendien is het voor deze instanties ook geen prioriteit om dit aan te pakken of ook maar vast te leggen, omdat veel van de lozingen legaal zijn. Dit betekent echter niet dat ze ook per definitie onschadelijk zijn. Regelgeving gevaarlijke stoffen Vloeibare chemische ladingresten zijn in MARPOL (The International Convention for the Prevention of Pollution from Ships) onderverdeeld in vier categorieën. De meest gevaarlijke schadelijke stoffen zijn ingedeeld in de zogenaamde X-categorie en mogen niet op zee geloosd worden. Tanks met deze ladingresten moeten gewassen worden en het vervuilde waswater moet afgegeven worden in de haven voor het schip weer vertrekt. Niet schadelijke stoffen zijn OS (other substances), zoals water of appelsap. Deze mogen ongelimiteerd geloosd worden. Ertussenin zitten de Y- (gevaarlijk) en de Z-stoffen (weinig/een beetje gevaarlijk). Tanks met deze stoffen mogen, tot op zekere hoogte en onder bepaalde voorwaarden (het schip moet onderweg zijn, varend met minstens 7 knopen, minsten 12 mijl uit de kust, waar water minstens 25 diep is en de lozing moet worden gedaan onder het wateroppervlak), gespoeld en geleegd worden op zee. 
Vogelslachtoffers Met name in de Y-categorie zit het probleem.
Deze stoffen zijn wel degelijk schadelijk maar desalniettemin mag er, afhankelijk van de leeftijd van het schip, 75 tot 350 liter ladingresten in zee geloosd worden. Vooral stoffen met een hoge viscositeit die op of net onder het wateroppervlak blijven drijven zijn gevaarlijk, zoals paraffine en eetbare oliën. Vogels zien het aan voor voedsel maar kunnen het niet verteren. Of het beschadigd hun verendek. Bovendien zijn de schoonmaakkosten voor resten die aanspoelen op het strand aanzienlijk. Nederland is niet het enige Noordzeeland dat met dit probleem te maken heeft. De drukke vaarroute en transport van deze stoffen over de Noordzee zorgt op veel kusten rond de Noordzee deze stoffen worden 
gevonden. Zo werd in maart dit jaar 58m³ paraffine opgeruimd van het Duitse eiland Sylt en een maand later was het eiland Rügen aan de beurt. Ook in België, Denemarken en Engeland spoelen regelmatig ladingresten aan. In februari en april 2013 spoelden er op de Engelse kust duizenden vogels aan die besmeurd waren met polyisobutyleen. Gevolg was dat onder druk van de Engelse IMO delegatie deze stof met spoed van Y naar X is verplaatst. Het mag dus nu niet meer op zee geloosd worden. Als het aan Stichting De Noordzee ligt, zouden andere hoog viscose Y stoffen, zoals het veel aangetroffen paraffine, moeten volgen, voordat er meer slachtoffers vallen. Vooralsnog heeft de IMO zich echter nog niet bereid getoond om deze hercategorizering van stoffen alleen al te bespreken, laat staan doorvoeren. Voorkomen vervuiling Vanuit de scheepvaartindustrie zelf valt niet te verwachten dat er iets aan het probleem gedaan wordt. Er zijn een aantal schonere initiatieven, maar dat zijn uitzonderingen op de regel . Spoelen op zee is vaak de goedkoopste en snelste optie. Zolang dit legaal is zal er dus geen verandering in komen. De industrie is echter volop vertegenwoordigd binnen de IMO en drukt duidelijk zijn stempel op het scheepvaartbeleid. We zouden graag zien dat milieubelangen nu eens meer worden behartigd binnen deze organisatie. IMOs MARPOL heet niet voor niets de internationale conventie ter voorkoming van vervuiling door de scheepvaart.
Door: Suzanne Ongena