Toen half Terschelling nog lag te slapen was boswachter Joeri speciaal voor ons uit de veren voor een ochtendinspectie op het strand. Er nestelen hier zeldzame strandbroeders, zoals de bontbekplevier, en die willen we niet verstoren. Het resultaat: geen nesten, maar wel een aantal moeders met hun jongen.
Toen bijna alle 48 deelnemers present waren kwam er in de verte nog een man aanlopen met zijn handen vol afval. ‘Zo, die is fanatiek, we zijn nog niet eens begonnen’, dacht ik. Het bleek de burgemeester van Terschelling, de heer Bert Wassink. Geweldig dat ook hier de hoofdbestuurder van de gemeente samen met de eilanders en toeristen de handen uit de mouwen steekt. Een burgemeester die het voortouw neemt en het goede voorbeeld geeft!
De goedgemutste groep, waaronder een biologiedocente die normaliter vooral naar schelpen voor haar lessen speurt, liep vanaf Strandpaviljoen Heartbreak Hotel naar het westen. Onder begeleiding van de Terschellingse Milieujuttersvereniging en hun tractor hield windkracht 5-6 en zo nu en dan een spat regen niemand tegen.
De bijzondere vondst van de dag was een mooi Zwitsers zakmes. Dat het de moeite waard is om vuil te jutten bleek zelfs uit de kleding van sommige deelnemers. Eén van hen liep in een eerder gejut paar sneakers en haar vader in een gejutte jas. Naast eilanders en vakantiegangers vanuit het hele land kwam één familie speciaal voor deze opruimactie voor een dag naar Terschelling. Zij snelden ’s middags voldaan naar de veerboot, om morgen weer gewoon aan het werk te gaan op het vaste land.
– Door Merijn Hougee –