Expeditie Doggersbank: spannende duiken

De Expeditie Doggersbank is echt begonnen. De eerste blog vanaf zee. Auteur: Expeditie Doggerbank-deelneemster Annet van Aarsen.
Het is een flinke sprong: drie, vier meter de diepte in, even slikken. “Geen probleem”, zegt kapitein Pim. “Je komt vanzelf beneden.” En gelijk heeft hij. Eén voor één wagen we de stap vanaf de Fourcault: Expeditie Doggersbank maakt haar eerste duik op de Aboukir.
Voor de meesten is dit wrak – samen met de Hogue en de Cressy, de twee andere kruisers die op spuugafstand op de zeebodem liggen – bekend terrein. Maar het is leuk om juist hier een eerste duik te maken, op weg naar de Doggersbank een heel stuk verderop. Het geeft expeditielid Niels Schrieken bovendien de gelegenheid om vandaag nog aan boord te komen, met een snelle boot vanuit IJmuiden. Hij heeft het begin van de reis – vrijdagavond stapten we in Antwerpen aan boord van de Cdt. Fourcault – gemist.
Zeventien mannen, twee vrouwen. Kapitein Pim, zijn vrouw Angel en nog eens zeven bemanningsleden. Twee Dobermanns, mini pincher Bert en een kat. Het is een vreemd gezelschap zo bij elkaar. Maar al de eerste dag blijkt het te klikken.
Als we na die eerste duik ons hoofd boven water steken, ligt de zodiac al klaar. Achter het bootje is een brede plank bevestigd: daar trek je je met duikset en al op je buik op en vervolgens krijg je een supersnelle lift naar het expeditieschip. Daar laat je je van de plank af glijden om vervolgens een kooi in te drijven, die met de kraan aan dek wordt getild. Niks klimmen, niks martelen: dit is super-de-luxe Noordzeeduiken.