Haring en doordraaien; is dat nou duurzaam?

We kunnen weer volop genieten van Hollandse Nieuwe. De kwaliteit is prima, en er wordt veel gevangen. Zoveel zelfs, dat er in de eerste weken haring is doorgedraaid. Daar is grote verontwaardiging over; de duurzaamheid van de haringvisserij wordt hierom door sommigen ernstig in twijfel getrokken. Toch is de haringvisserij is nog steeds duurzaam.
De diverse Noordzeeharingvisserijen zijn door onafhankelijke wetenschappelijk teams langs de standaard van duurzame visserij van de Marine Stewardship Council gelegd. Deze visserijen hebben het ‘examen’ gehaald. Dit betekent dat hun visserij niet bijdraagt aan overbevissing, eventuele schade aan het ecosysteem op een aanvaardbaar niveau is en het beheer van de visserij goed in elkaar zit. En dat is – ondanks het doordraaien – nog steeds het geval. Er zit nu gewoon veel haring, en de vissers zijn iets te gretig gaan vissen, met als gevolg dat de verwerking het niet aankon en de haring doorgedraaid moest worden. Maar er wordt in totaal niet teveel gevangen. Bovendien: de doorgedraaide haring wordt verwerkt tot vismeel. Een bestemming waar zowieso veel haring terechtkomt.
Natuurlijk is doordraaien van voedsel altijd zonde. De vissers zouden beter moeten plannen hoeveel ze vangen. Gelukkig hebben de Noorse schepen afgelopen weken in elk geval al hun aanvoer getemperd om geen haring te laten doordraaien.
En laten we wel wezen: haring is een icoonsoort, dus als die wordt doorgedraaid dan zijn we daar massaal verontwaardigd over. Maar er worden zeer regelmatig grote hoeveelheden schar en zelfs tongschar doorgedraaid. En daar ligt schijnbaar niemand wakker van..
Als we nu eens wat meer schar en tongschar zouden eten, dan is iedereen blij: de vissers verdienen tenminste wat aan hun vis, en wij hebben lekkere verse vis van dichtbij. Dan kunnen we die pangasius nog even in de diepvries laten zitten.