Lange termijn visserijbeheer effectief. Stichting De Noordzee pleit voor zelfde aanpak voor meer vissoorten op korte termijn. - Stichting De Noordzee

De lange termijn beheerplannen voor visbestanden in de Noordzee die enkele jaren geleden zijn ingesteld werpen hun vruchten af: de scholstand is het hoogst van de afgelopen 50 jaar. Ook de haringstand is in heel goede staat De tongstand is zich aan het herstellen. Dat blijkt uit de nieuwste gegevens over de visbestanden in de Noordzee, die de biologen van onderzoeksinstituut IMARES vandaag presenteerden. Voor Stichting De Noordzee reden om te pleiten voor het doorzetten van deze aanpak met lange termijn beheerplannen, ook voor soorten die nu nog geen beheer kennen. Het herstel van schol, haring en tong is het resultaat van het lange termijn beheer voor deze soorten. Daarbij is afgesproken dat de quota worden aangepast tot de visbestanden binnen veilige biologische grenzen zijn. Deze aanpassingen mogen maximaal 15% fluctueren. Ook al is de toename van het visbestand hoger dan die 15%. Dit betekent dat bij een verhoogde visstand niet meteen weer alles wordt weggevist en een bestand de kans krijgt om aan te groeien. Met kabeljauw gaat het overigens nog steeds niet goed. Ondanks een herstelprogramma is deze soort onder het biologisch veilig minimum niveau. Dat komt, omdat er nog steeds teveel jonge kabeljauw wordt bijgevangen. Om het bestand zo snel mogelijk weer binnen veilige grenzen te krijgen zou de vangst volledig stopgezet moeten worden. Herziening visserijbeleid De visserijministers hebben deze maand principe-afspraken gemaakt over de herziening van het visserijbeleid. Het belangrijkste voorstel, namelijk herstel van visbestanden tot duurzaam niveau (Maximum Sustainable Yield) in 2015, is afgezwakt tot 2020. Christien Absil van Stichting De Noordzee: ‘De visbestanden in de Noordzee laten zien dat snel herstel mogelijk is wanneer afspraken worden nageleefd. Reden te meer om het jaar 2015 bij de herziening van het visserijbeleid te handhaven. Een doel waaraan de ministers zich al in 2002 hadden gecommitteerd.’ Meer gegevens nodig De Europese Commissie wil in de nabije toekomst ook het beheer van de andere platvissoorten zoals tarbot, griet en tongschar gaan regelen. Hiervoor zijn echter meer gegevens over de vangst en aanlanding nodig, dan op dit moment beschikbaar zijn. Omdat van een aantal ongequoteerde vissoorten zoals zeebaars en mul, de vangsten steeds meer toenemen heeft de Europese Commissie bovendien voorgesteld om ook deze soorten te gaan beheren. Christien Absil: “Beheer van tot nu toe ongereguleerde soorten is ook voor de visserij van belang, omdat die soorten dan in aanmerking kunnen komen voor MSC certificering, en dat is waar de handel om vraagt”.