Nederland verkeert in een palingcrisis - Stichting De Noordzee

Afgelopen woensdag (18 maart) vergaderde de Tweede Kamer over het Aalherstelplan, dat Minister Verburg begin deze week bekend maakte. Dit plan werd gepresenteerd als de redding voor de paling, door de palingvisserij één maand per jaar te sluiten en 50 ton schieraal over te brengen naar zee. Helaas is dit plan verre van voldoende om de paling nog te redden.
Alle Kamerleden gaven aan de ernst van de situatie in te zien, dat het ‘5 voor 12’ is met de paling, maar tot onze grote verbazing zien de VVD, SGP, PvdA, CDA en SP de noodzaak tot radicale herstelmaatregelen niet in. Zelfs de aalvisserij voor één maand sluiten gaat hen al te ver.
Partij van de Dieren (PvdD) beet de spits af en gaf aan dat de Minister poldert. De minister had in het oorspronkelijke plan twee maanden sluiting van de vissers voorgesteld. De vissers hebben vervolgens een plan opgesteld om 50 ton schieraal (volwassen, geslachtsrijpe paling) uit te zetten op een plek voorbij de stuwen en gemalen, zodat de palingen gemakkelijk de zee kunnen bereiken. In ruil voor dit plan, besloot de Minister de visserij op aal slechts één maand te sluiten.
Het lijkt een mooi poldermodel, maar het plan gaat volledig voorbij aan de ernst van de situatie en de mogelijkheid tot enig herstel. Het is niet vijf, maar één voor twaalf voor de paling. Op dit moment zit in Europa nog maar 1% van de hoeveelheid paling in vergelijking met 20 jaar geleden. 1%!! Er gaat simpelweg te veel paling dood om er voor te zorgen dat het bestand ook maar een beetje op peil blijft.
Palingen paaien ver weg, ergens in de Sargassozee. Niemand weet hoe. De palinglarven laten zich mee drijven met de Warme Golfstroom de oceaan over richting Europa en trekken daar als kleine glasaaltjes de rivieren op. Daar groeien ze uit tot volwassen paling. Als vette schieraal willen ze terug naar waar ze vandaag komen, de Sargassozee, om daar te paaien en te zorgen voor nageslacht.
Het Aalherstelplan dat nu wordt voorgesteld, zorgt ervoor dat maar 450 ton schieraal kan uittrekken terwijl de minimale door Brussel voorgestelde streefwaarde minimaal 700 ton moet zijn. De Minister negeert met haar plan dus de norm gesteld door Brussel. Daarnaast is er geen bewijs dat het plan van de beroepsvissers – het over de dijk zetten van volwassen paling – werkt.
De Minister beaamde dat het plan inderdaad niet voldeed aan de 40% die gesteld word door Brussel, maar gaf aan dat dit haar uiteindelijk geen problemen zou gaan geven. Ons rest de grote vraag hoe zij dit plan dus wil gaan verkopen in Brussel.
Wie is de grootste boosdoener?
VVD, SGP, PvdA, CDA en SP stonden achter de belangen van de beroepsvissers. Zij gaven aan dat de Franse en Spaanse glasaalvissers de grote schuldigen in de hele aalproblematiek zijn. Glasaal is jonge paling, die naar de kust komt om de binnenwateren in te trekken. De politieke partijen vroegen de Minister om zich hard te maken op Europees niveau om deze visserij te beperken. Alle partijen hadden blijkbaar niet in de gaten dat dit onlangs al is gebeurd, door de glasaalvisserij te quoteren en de glasaalvangst in twee jaar terug te brengen naar 45% van hun huidige vangst
Er is naar ons idee daarom geen enkele reden om de verantwoordelijkheid continu af te schuiven naar de glasaalvisserij, terwijl Nederland zelf de hand in eigen boezem moet steken. Maar liefst drie onafhankelijke onderzoeken geven aan dat de visserij op schieraal de grootste bedreiging is voor de aal.
GroenLinks gaf aan voor sluiting van de visserij te zijn en wilde het plan volgen zoals onder andere door ons is voorgesteld. Wij pleiten ervoor dat beroepsvissers, en de partijen die zich achter de beroepsvissers scharen, stoppen met “Den splinter in een anders oog wel zien, maar niet de balk in zijn eigen” en zelf verantwoordelijkheid te nemen voor hun aandeel in het herstel. Het stoppen van 1 maand visserij is niet voldoende om aan herstel van de paling te werken. Pak al uw daadkracht, geld en wil en bouw de visserij af in 4 jaar tijd, zodat de paling nu nog gered kan worden.