In Nederland zijn er in de afgelopen jaren zo’n 400 dode bruinvissen per jaar gestrand. In het Verenigd Koninkrijk, waar de kustlijn toch minimaal 30 keer zo lang is, stranden er ‘maar’ ongeveer 200 dode bruinvissen per jaar. In Frankrijk en Denemarken zijn dit er zo’n 130.
Hoe komt het dat de Nederlandse kust ‘populair’ is, als het gaat om het aantal strandingen van dode bruinvissen? Zwemmen er meer bruinvissen voor onze kust, zijn er meer bedreigingen in ons gedeelte van de Noordzee, of ligt het aan zeestromingen?
Tijdens een internationale conferentie voor walvis- en dolfijnexperts vorige week, presenteerden vertegenwoordigers van strandingsnetwerken uit 9 Europese landen hun bevindingen. Hier werd de eerste stap gezet in het opzetten van een Europees strandingsnetwerk, zodat gegevens tussen de landen uitgewisseld kunnen worden. Met deze informatie-uitwisseling krijgen we mogelijk antwoorden op bovenstaande vragen.
Samen met collega Joop bezocht ik deze conferentie van de European Cetacean Society. Bijkomend voordeel was de locatie: Cadiz, Zuid-Spanje. Tijdens de video-avond werd ons bruinvisfilmpje getoond aan een zaal met 300-400 mensen. Ik kreeg hierbij de kans een toelichting te geven op het filmpje en het werk van Stichting De Noordzee. Geen enkel probleem natuurlijk. In zo’n eeuwenoud, charmant Spaans-havenstadje kun je de hele wereld aan.
Ongeveer 1,5 uur rijden van Cadiz ligt Tarifa. Hier kun je een walvisexcursie maken in de Straat van Gibraltar. Inwoners van deze Straat zijn onder andere orka’s, verschillende soorten vinvissen, potvissen en grienden.
Nederlandse kust favoriete strandingsplek bruinvissen
leestijd: < 1 minuut