In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zorgt het verwerken en verpakken van vis maar voor minder dan 10% van de zogenaamde CO2 voetafdruk’. Het vissen zelf is meestal het grootste aandeel in de totale CO2 uitstoot van vis.
De productie, verwerking en transport van vis veroorzaken broeikasgassen. Maar er zijn verbazingwekkend weinig studies die zich gericht hebben op de CO2 voetafdruk van vis. Een onlangs gepubliceerd rapport door het Britse Seafish in samenwerking met de Dalhousie Universiteit in Halifax (Canada), werpt een verhelderend licht op dit probleem. De bepalende factor bij visserij en de CO2 uitstoot is meestal de vangst-fase.
De manier waarop een visproduct wordt getransporteerd, is ook erg belangrijk. Er is gigantisch veel energie-winst te behalen door omschakeling van lucht-transport van verse vis naar hoog-kwaliteits-diepvries transport in containerschepen.
De onderzoekers concluderen ook dat het nu belangrijk is dat er een algemene methode wordt ontwikkeld om emissies te bepalen, zodat bedrijven hun producten kunnen onderzoeken en hun bedrijfsactiviteiten vervolgens eventueel kunnen aanpassen. De onderzoekers voegen toe dat het belangrijk is dat het bedrijfsleven met oplossingen komt om emissies te reduceren en tegelijkertijd economieen te ondersteunen, in het bijzonder in ontwikkelingslanden.
Nieuwe studie: CO2 voetafdruk van visproducten
leestijd: < 1 minuut