De Noordzee zit inmiddels wel een beetje in mijn aderen. Sinds ik op mijn 18e begon met surfen heeft de zee me niet meer losgelaten. Al snel raakte ik betrokken bij allerlei activiteiten waar ik mijn kennis en vaardigheden en de liefde voor surfen en de zee kon combineren. Van het organiseren van surfkampioenschappen en beach clean ups tot een surffilmfestival.

Hoe meer tijd ik in de zee doorbreng, hier en elders, hoe meer het me raakt dat we de zee en het strand steeds meer als afvalbak zijn gaan gebruiken. De zee is een onmisbare bron van energie en plezier. Dat was toen ik begon met surfen de reden om een lokale afdeling van de Surfrider Foundation te starten met enkele surfvrienden. Dat is ook wanneer ik Stichting De Noordzee voor het eerst heb leren kennen. Samen hebben we toen tot aan de Raad van State gestreden voor sluiting van de laatste riooloverstorten op de Nederlandse stranden. Ik ben nog steeds verbonden aan de Surfrider Foundation Europe, maar nu als bestuurslid. En met heel veel plezier nu aan het werk voor de zee dicht bij huis.