Onlangs publiceerde Stichting De Noordzee een infographic over discards in de Nederlandse bodemvisserij op de Noordzee. Deze infographic was gebaseerd op openbaar beschikbare gegevens van de Scientific, Technical and Economic Committee for Fisheries (STECF), die hier te vinden zijn. Omdat we er op gewezen werden dat onze getallen hoger lagen dan gegevens uit andere bronnen hebben we de data die aan deze infographic ten grondslag lagen opnieuw geanalyseerd. De gemiddelden die gebruikt waren voor de originele infographic (2012-2014) bleken sterk beïnvloed te worden door een onrealistisch hoge uitschieter in de discardgetallen voor 2013. Deze anomalie wordt met name door één van de tuigcategorieën die STECF hanteert veroorzaakt. Deze categorie – BEAM genaamd in de indeling van STECF – betreft de visserij met netten met een maaswijdte van
Door de aanpassingen zijn de discardcijfers in de nieuwe infographic gedaald van 100.000 ton per jaar naar ongeveer 70.000 ton. Ook vallen de schar- en tong discards nu aanzienlijk lager uit. Dit betekent niet dat wij geen probleem meer signaleren rondom hoge discards. Ook het nieuwe gemiddelde van 70.000 ton per jaar is schrikbarend hoog. De verhouding tussen discards en totale vangst is nauwelijks veranderd door de aanpassingen. Tussen 2005 en 2014 is nog steeds geen daling van het discardpercentage te zien. SDN blijft dan ook bij de stelling dat er niet genoeg gedaan is aan het discardprobleem. Daarnaast blijft overeind dat tuigen met fijne maaswijdtes veel grotere discardpercentages hebben dan tuigen met grote maaswijdtes. De conclusie dat er te veel vis verspild wordt op de Noordzee blijft wat SDN betreft dan ook overeind.
