Het tuig van verschillende kotters zal worden uitgerust met het “biopluis”. Gedurende de tests wordt er onder andere onderzocht hoe het materiaal ‘vist’ en wat de slijtage is. Daarnaast zal ook onderzocht worden hoe het materiaal zich gedraagt onder verschillende omstandigheden. De test wordt gefinancierd door Rijkswaterstaat en begeleid door VisNed.
Volgens de producent van het “biopluis” is het materiaal biologisch afbreekbaar in zeewater. “Op basis van eerdere testen gaan we ervan uit dat biopluis minder snel slijt dan gewoon pluis. De test is bedoeld om meer gegevens te verzamelen over het slijtgedrag van dit biopluis en de snelheid waarmee het biologisch in zee afbreekt. Deze grote test biedt de gelegenheid om ervaring op doen met verschillende visserijtypen en verschillende visgronden”, aldus Bas Krins, technisch directeur Senbis.
VisNed is enthousiast en hoopvol over het alternatief. Na de tests zal er ook gekeken worden naar de kosten van het alternatief. Indien de tests goed verlopen is Senbis van plan om het materiaal te certificeren als afbreekbaar biopolymeer. Van groot belang is de snelheid waarmee het materiaal afbreekt. De resultaten van de tests zullen hier meer duidelijkheid over geven. Stichting De Noordzee ziet uit naar de resultaten van de uitgebreide test.
VisPluisVrij-project
Pluis is de naam die gegeven wordt aan de fel oranje of blauwe plastic draadjes die onder visnetten voor de bodemvisserij hangen om deze te beschermen tegen slijtage. Gedurende het vissen en tijdens onderhoudswerkzaamheden kunnen deze draadjes in zee terechtkomen. De partners van het project VisPluisVrij zetten zich in om tot oplossingen te komen om de hoeveelheid pluis die jaarlijks in zee terechtkomt te verminderen. Het project is een samenwerkingsverband tussen VisNed, Stichting De Noordzee, Rijkswaterstaat, materiaalproducenten, Wing en Wageningen Economic Research (WUR).
Voor vragen over de uitgebreide test, kun je contact opnemen met Sarah Verroen van VisNed.