De schamele vangst van twee vissers in Jafa bij Tel Aviv. Al mogen ze dan verder uit de kust dan hun collegas in Gaza, het stelt nog steeds niks voor wat ze kunnen vangen, ondanks het feit dat ze met mazen van ongeveer 2 cm vissen. In hun kistjes zitten halfbeaks, exoten die zich via het Suez kanaal nu in de Oostelijke Middellandse zee verspreiden. Lokale vissoorten zoals snappers zijn vrijwel niet meer te vinden. In restaurants wordt kweekvis geserveerd.Wat moet Stichting
De Noordzee in hemelsnaam in Israël?? Dat vroeg ik me af toen ik gebeld werd met de vraag of ik naar Israël wilde gaan als lid van een adviesteam. Israël is een klein land, maar wel met een behoorlijke kustlijn, net als Nederland. De zee wordt intensief gebruikt, net als in Nederland. En de Israëliërs hebben naar eigen zeggen altijd naar het Oosten gekeken, dus stonden met de rug naar de Middellandse zee. Eigenlijk dus wel heel herkenbaar bij nader inzien.
Geen visserijbeheer De Society for the Protection of Nature in Israel (SPNI) is de grootste natuurorganisatie in Israël. Ze zijn op veel fronten actief, maar de Middellandse zee is tot nu toe buiten hun blikveld geweest. En daar was ik wel verbaasd over, want zo goed gaat het niet met dat stuk Med: er wordt gevist, maar er is geen visserijbeheer. Er moeten 10 ontzoutingsinstallaties aan de kust komen (er staan er al 4), en de overheid heeft grootse offshore plannen want er is veel gas gevonden in de zeebodem. De politiek heeft vooral veiligheidsissues op de agenda staan, dus zee beleid is tot nu toe geen prioriteit geweest. Er is geen visserijbeheer, geen natuurbeheer (behalve een piepklein beschermd gebiedje), en geen planning van al de andere activiteiten. De enige gebieden waar nog vis zit, en de onderwaternatuur niet is aangetast, zijn militaire gebieden aan de grens.
Europese ervaring Met gerenommeerde experts op het gebied van Marine Spatial Planning, mariene biologie, visserijbeheer heb ik een paar dagen rondgereisd door het land, een weekje voordat daar de onrust begon. Tijdens verschillende workshops en symposia hebben we met vertegenwoordigers van de SPNI en de overheid besproken hoe een en ander aangepakt zou kunnen worden. Mijn inbreng was de Europese ervaring: hoe zit het visserijbeleid in elkaar, en wat kan Israël leren van het bredere zee beleid in Europa? Ik heb goede hoop dat er stappen gemaakt gaan worden in Israël. Het belangrijkste probleem is echter dat een zee en zijn bewoners zich niet aan grenzen houdt. En voor effectief zee beheer is het wel praktisch als je goede afspraken kan maken met buurlanden. En dat laatste lijkt voorlopig nog een barrière die alleen maar groter is geworden. Auteur: Christien Absil