Frank: “De Noordzee zit inmiddels wel een beetje in mijn aderen. Sinds ik op mijn 18e begon met surfen heeft de zee me niet meer losgelaten. Al snel raakte ik betrokken bij allerlei activiteiten waar ik mijn kennis en vaardigheden en de liefde voor surfen en de zee kon combineren. Van het organiseren van surfkampioenschappen en beach clean ups tot een surffilmfestival.
Hoe meer tijd ik in de zee doorbreng, hier en elders, hoe meer het me raakt dat we de zee en het strand steeds meer als afvalbak zijn gaan gebruiken. De zee is een onmisbare bron van energie en plezier. Dat was toen ik begon met surfen de reden om een lokale afdeling van de Surfrider Foundation te starten met enkele surfvrienden. Dat is ook wanneer ik Stichting De Noordzee voor het eerst heb leren kennen. Samen hebben we toen tot aan de Raad van State gestreden voor sluiting van de laatste riooloverstorten op de Nederlandse stranden. Ik ben nog steeds verbonden aan de Surfrider Foundation Europe, maar nu als bestuurslid. En met heel veel plezier nu aan het werk voor de zee dicht bij huis.”
Merel: “De geur van zeealsem. Het geluid van de golven op de pier. De roep van scholeksters die hun nest beschermen. De zee komt voor in mijn vroegste herinneringen. Eindeloze dagen brachten we er door en we vonden er bijzondere planten, schelpen, visjes, kwallen, wiertjes, krabben, vogels. En met een beetje geluk een stukje barnsteen. Mijn bewondering voor de zee en haar bewoners ontkiemde aan de vloedlijn en groeide uit tot een diep ontzag en een grote passie voor het zeeleven dat gedijt in de ruige omstandigheden die de zee te bieden heeft.
Ik leerde daar ook hoe kwetsbaar de natuur is en op hoeveel verschillende manieren de zee ons mensen tot nut is. Na mijn studie Kust- en Zee Management en in Wageningen Aquaculture and Marine Resources Management, werkte ik voor diverse groene organisaties. De afgelopen 6 jaar voor ASC, het keurmerk voor gekweekte vis, aan het verduurzamen van de aquacultuur sector. Nu ben ik weer terug bij mijn oude liefde, de Noordzee. Bij SDN zet ik me in voor het beschermen van de zee, waarin natuur en het menselijk gebruik in balans zijn.”
Gita: “De Noordzee, als ik er sta lijkt het misschien alleen op een grote blauwe vlakte met schepen aan de horizon. Dat de Noordzee zo’n schatkist aan onbeantwoorde vragen is, intrigeert mij enorm. Voor mijn baan bij SDN heb ik gewerkt aan beleid op luchtkwaliteit en bodemkwaliteit, om ook daar de waarde van het onzichtbare zichtbaar te maken. Met de Noordzee is mijn verzameling van de vier elementen (aarde, lucht, water, vuur) weer een stukje completer!
De Noordzee staat ook voor warme herinneringen: mijn eerste vakantie aan het strand zonder ouders en mijn eerste kennismaking met haar bewoners, zoals de nieuwsgierige zeehond. Genoeg motivatie om dit natuurgebied met mijn werk bij SDN als projectleider Schone Zee nu actief te gaan beschermen. De Noordzee is in mijn verhaal de hoofdpersoon, maar ook het lijdend voorwerp. Met z’n allen kunnen we genieten van het jaarlijkse zwemmen in de zee en het voedsel uit de zee etc. Voor een goede balans is het nodig dat we de Noordzee ook diensten terug leveren. Bij SDN wil ik ervoor zorgen dat lokaal en diffuus onze kusten en de Noordzee steeds schoner worden voor toekomstige generaties!”
